ve cezamı çekdim..

sonunda cezamı en ağır şekilde çekdim! ki zaten sana yaptıklarımı düşünerek yeterince acı çekmem yetmiyormuşcasına yakaladığım o mutluluğu sana yaşattığım acıdan daha beter bir acı ile kaybettim ve bu sadece sana gerçekleri anlatamamdan dolayı içimdeki seninle konuşma isteği yüzünden oldu.. özlüyorum demiştim evet ama o özlem sadece seninle konuşa bilme herşeye sana anlata bilme isteği idi.. kaybettim evet hatta elimden geldiğince sonuna kadar gitmeme rağmen, defalarca aff dilememe rağmen, yalvarmama rağmen ayaklarına kapanmaya bile hazır olmama rağmen kaybettim ve senin yüzünden oldu artık mutlu ola bilirsin.. ki sen hemen sonrasında zaten mutluluğu yakalamıştın hemde en yakın arkadaşlarımdan biri ile birliktesin ki senin yüzünden o arkadaşımla arkadaşlığım bitti ve her zaman yanında ola bilecek biri ile beraberdin, beni de gayet unutmuştun.. ne dediye vicdan azabı çekiyordumki?! hiç bunu bilmiyordunda zaten vede sakin sakin hayatına devam ediyordun gayette güzel.. olan yine bana oldu ve sana yaşattığımı düşündürdüğüm acının kat kat fazlasnı yaşadım.. bıkmadım usanmadım saatlerce açıklama yaptım gidebileceğim yere kadar gittim ama olmadı..